اردیبهشت 1400

چه کودی برای گیاهان زینتی یا آپارتمانی مناسب است؟ + توصیه کودی

مقدمه

تمامی گیاهان اعم از درختان، گیاهان زراعی و گیاهان زینتی برای رشد و نمو نیازمند عناصر غذایی در خاک یا بستر خود می باشند. این عناصر می توان بصورت طبیعی در خاک موجود باشد یا اینکه توسط ما تحت عنوان کود دهی به خاک افزوده شود. در سیستم کشاورزی با توجه به بالا بودن تراکم کشت گیاهان، خاک فاقد مقدار کافی عناصر مود نیاز برای رشد و نمو گیاهان می باشد بنابراین برای تامین این عناصر باید کود دهی صورت گیرد. در گیاهان گلدانی یا آپارتمانی معمولا عناصر غذایی موجود در خاک گلدان برای رشد گیاهان کافی نمی باشد با توجه به اینکه اغلب این گیاهان زینتی در تمام فصل سال سبز و دارای رشد می باشند نیاز به کود دهی دارند، برای آشنایی با نکات کلیدی در مورد کود دهی گیاهان زینتی آپارتمانی در ادامه ما را همراهی کنید.

آیا همه گیاهان زینتی نیاز کودی یکسانی دارند؟

هر گیاهی براساس شرایط رشد خود نیاز کودی متفاوتی می تواند داشته باشد. گیاهان زینتی خانگی را می تواند در سه گروه بررسی کرد: 1- گیاهان برگی: در این گیاهان، برگهای گیاه جنبه زینتی دارند مثل پوتوس، آگلونما، دیفن باخیا، فیکوس، بگونیا 2- گیاهان گلدار: این گیاهان در فصولی دارای گل می باشند مثل شمعدانی، گل حنا، ارکیده 3- کاکتوس ها و ساکولنت ها: این گیاهان دارای برگ های گوشتی یا بافت گیاهی گوشتی می باشند.

این سه گروه از نظر نیاز غذایی برای رشد تا حدودی باهم متفاوت هستند. گیاهان زینتی برگی برای رشد خود نیازمند تقربیا نسبت مساوی از سه عنصر اصلی نیتروژن، فسفر و پتاسیم می باشد. کود های با فرمول 20-20-20 و 10-10-10 کود های مناسبی برای این گروه از گیاهان می باشند. همچنین استفاده از کود های که مقدار نیتروژن بالای داشته باشند مانند 10-10-30 می تواند تاثیر مناسبی در افزایش رشد این گیاهان برگی داشته باشد زیرا که این عنصر موجب افزایش رشد رویشی و افزایش تعداد برگها می گردد.

در گیاهان گلدار استفاده از کود های که دارای درصد بالای از عنصر غذایی فسفر و پتاسیم نسیت به نیتروژن دارند مناسب تر می باشد. در این گیاهان در مراحلی که گیاه در حال رشد رویشی می باشد استفاده از کود های دارای فسفر بالا مانند 10-52-10 همراه با هیومیک اسید و در مرحله گل دهی استفاده از کود دارای پتاسیم بالا مانند 36-12-12 همراه با مقداری کود حاوی روی توصیه می گردد.

کاکتوس ها و گیاهان با برگ های گوشتی به دلیل رشد کندی که دارند زیاد چندانی به کود دهی ندارند. در این گیاهان استفاده از کود های حاوی ازت بالا باعث افزایش مقدار آب در بافت می گردد که می توانند موجب خراب شدن کاکتوس یا ترک خوردگی آن شود. در این گیاهان بهتر است که از کود های که حاوی ازت کم و پتاس بالا مانند 36-11-3 استفاده کنید.
هیومیک اسید و عناصر ریز مغذی مانند آهن، روی، منگنز و بر نیز بایستی در رژیم غذایی گیاهان آپارتمانی گنجانده شود، گرچه اکثر کودهای موجود در بازیر که تحت عنوان کودهای کامل NPK شناخته می شوند، معمولا این عناصر را دارا می باشند.


اصول کلیدی در کود دهی گیاهان زینتی آپارتمانی

نکته اول:

در گیاهان زینتی آپارتمانی، شرایط محیطی مانند دما، نور، آبیاری و زهکشی بیشتر از عدم کودهی گیاه را تحت تاثیر قرار می دهد و علاتم شرایط نامساعد محیطی بسیار سریعتر از کمبود عناصر غذایی در گیاه بروز می کند. از اینرو یکی از اشتباهاتی رایجی که صورت می گیرد این است به گیاه زینتی که تحت تنش شرایط نامساعد محیطی می باشد اقدام به کودهی به دفعات مکرر جهت بهبودی گیاه می کنند درحالی که خود این عمل به دلیل تجمع کود در خاک و سمومیت ناشی از آن موجب از بین رفتن گیاه می گردد. بنابراین اولین نکنه مهم فراهم کردن شرایط محیطی مناسب برای گیاهان زینتی آپارتمانی براساس نیاز های آن گیاه می باشد.

نکته دوم:

به گیاهانی که دچار ضعف عمومی می باشد سریعا اقدام به کود دهی نگردد اغلب این گیاهان ممکن است آلوده به آفات یا بیماریهای گیاهی باشند. بنابراین ابتدا باید گیاه مورد درمان قرار گرفته و پس از قرار گرفتن در شرایط عادی کود دهی صورت گیرد. گیاهی که ضعیف می باشد دارای سیستم ریشه ضعیف یا بیمار هستند و این ریشه با وجود کودهی قادر به جذب کود، عناصر غذایی و آب نمی باشد.
کود مناسب برای رشد برگ انجیری ، شفلرا، پتوس و یوکا


نکته سوم:

اجتناب از کوددهی بی رویه، یکی از تصورات اشتباه این است که استفاده بیشتر از کود و کوتاه کردن فواصل کود دهی باعث رشد بیشتر گیاه می گردد. گیاهان دارای ظریفیت محدود در جذب عناصر غذایی می باشند. بنابراین استفاده بی رویه از کود ها موجب سمومیت ناشی از تجمع بیش از اندازه عناصر در گیاه می شود. باید به یاد داشته باشید که کمبود عناصر غذایی موجب کاهش رشد، گلدهی و ضعف گیاه می شود ولی بندرت موجب مرگ گیاه می شود، در حالی که سمومیت ناشی از کود دهی زیاد باعث از بین رفتن ریشه و در نهایت مرگ گیاه می گردد.

از سوی دیگر در کود دهی بی رویه به دلیل تجمع تدریجی عناصر در خاک به تدریج خاک گلدان دچار شوری می گردد بطوری که گاهی بصورت نواحی سفید رنگ روی سطح خاک یا در زیر گلدان یا حاشیه گلدان های سفالی قابل رویت می باشد، در این حالت به دلیل فشار اسمزی که به ریشه وارد می شود آب از ریشه به خاک منتقل شده و ریشه خشک می گردد.

حتی در صورت آبیاری به دلیل اینکه این آب توسط املاح زیاد موجود در خاک گلدان جذب می شود گیاه علائم کمبود آب نشان می دهد. برای رفع این مشکل و خارج شدن باقیمانده کود از خاک گلدان حتما دوبار در سال خاک گلدان را شست و شو دهید. برای این کار 2 تا 3 برابر حجم خاک گلدان آب را بصورت کم کم در نیم الی یک ساعت به گیاه بدهید تا آب از منافذ زیر گلدان خارج و املاح اضافه را بشوید.

چه زمانی و چگونه به گیاهان زینتی آپارتمانی کود به دهیم؟

در صورتی که جدیدا گیاهی را خریداری کرده اید یا اینکه گلدان گیاه قبلی را تغییر داده اید توصیه می شود برای اینگه گیاه به شرایط محیطی جدید (خانه یا گلدان) عادت کند تا یک ماه کود دهی را به تاخیر بیندازید.

با توجه به اینکه اغلب گیاهان زینتی آپارتمانی اغلب سبز هستند و دارای رشد پیوسته می باشند می توان کود دهی را در تمامی فصول انجام داد. ولی عموما گیاهان در فصل بهار و تابستان دارای رشد بیشتری بوده بنابراین نیاز غذایی بیشتر دارند درحالی که در فصل پاییز و زمستان دارای رشد بسیار کم و به طبع نیاز کودی کمتری دارند. بطوری کلی برای گیاهان آپارتمانی توصیه می شود در فصل بهار و تابستان هر ماه یکبار از کود های مناسب و به مقدار توصیه شده توسط متخصص یا اطلاعات درج شده روی محصول مورد استفاده قرار گیرد ولی در پاییز و زمستان هر دو ماه یکبار اقدام به کود دهی گردد.

در مورد نحوه کودهی بهتر است کود های حاوی مواد آلی مانند هیومیک اسید و کود های فرموله حاوی سه عنصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم مانند 20-20-20 یا 36-12-12 در آب آبیاری استفاده شود و کود های حاوی سایر عناصر ریز مغذی را بصورت محلول پاشی یا اسپری کردن روی برگ ها استفاده شود.
آگلونما برفی، خرفه، دراسنا کامپکت، گل کاغذی و برگ قاشقی


جمع بندی

گیاهان زینتی آپارتمانی برای رشد و نمو مناسب در کنار فراهم بودن شرایط محیطی مناسب نیازمند کوددهی می باشد. همانطور که اشاره شد استفاده از کود های حاوی نسبت برابر سه عنصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم مثل 20-20-20 برای گیاهان زینتی برگی و کود های حاوی فسفر و پتاسیم بالا برای گیاهان گلدار و کود حاوی پتاس بالا و ازت کم مثل 36-11-3 برای گیاهان گوشتی وکاکتوس بصورت هر ماه یکبار در بهار و تابستان و دوماه یکبار در پاییز و زمستان مناسب می باشد. نکته مهمی دیگر اینکه حتما از استفاده بی رویه و خارج از دوز توصیه شده روی بسته بندی کودها به دلیل ایجاد سمومیت و وجود احتمال مرگ گیاهان خودداری کنید.

انواع بسترهای کشت هیدروپونیک گلخانه ای

مقدمه

مدیریت تولید محصولات کشاورزی و منابع آبی سیستم های کشاورزی را هر روز نوین تر و پیشرفته تر می کند. از این بین سرعت پیشرفت علوم و فنون در کشت های گلخانه ای با سرعت بیشتری در حال افزایش است. کشت های داخل گلخانه به طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند:
1-کشت در بستر خاک (زمینی)
2-کشت دربسترهای مخصوص
در این مقاله به بررسی انواع بستر های کشت در گلخانه های هیدروپونیک یا آبکشت خواهیم پرداخت.

هیدروپونیک یا آبکشت چیست؟

به زبان ساده آبکشت روشی است که در آن گیاهان بدون تماس با خاک، عناصر مغذی را از طریق ریشه جذب و رشد می کنند. ریشه ها در این روش ممکن است در یک بستر فاقد مواد غذایی رشد کنند و یا اینکه مستقیماٌ به صورت ریشه لخت با آب حاوی مواد غذایی و یا بخار آن در ارتباط باشند.

انواع بسترهای کشت هیدروپونیک چیست؟

غالب گلخانه های هیدروپونیک موجود در دنیا از یک بستر خنثی و فاقد مواد غذایی به عنوان محیط توسعه ریشه و شبیه سازی خاک استفاده می کنند. این بستر در تمامی حالات بایستی دارای خواص زیر باشد:

1-مواد غذایی آلی، معدنی و شیمیایی آن در کمترین حالت خود و حتی مایل به صفر باشد.
2- از نظر اسیدیته و شوری خنثی بوده و سبب آسیب به گیاه نشوند.
3- توانایی جذب و نگه داری آب را به خوبی داشته باشند تا بتوانند در مدت بیشتری محیط ریشه را تغذیه کنند.
4- سبک بوده و زهکش مناسب داشته باشد.
5-استریل، فاقد بیماری، آفت و علف هرز باشد.
6-ارزان قیمت باشد.

حالا که با خصوصیات بسترهای مختلف کاشت در گلخانه آشنا شدیم به معرفی انواع این بسترها توجه کنید:
این مقاله شما را بیشتر راهنمایی میکند
عناصر غذایی مورد نیاز گیاهان و نقش آنها در گیاه

1- کوکوپیت

کوکوپیت در واقع الیاف تنه و میوه درخت نارگیل است. کوکوپیت پر مصرف ترین بستر کشت در گلخانه های هیدروپونیک محسوب می شود. این بستر به صورت قالب های خشک و فشرده در اختیار شما قرار گرفته و با ریختن آب روی آن میتوان آنرا آماده مصرف کرد. درجه بندی های مختلفی بر اساس طول الیاف مورد استفاده در تولید این محصول وجود دارد. مثلا کوکوپیت فاین دارای کمترین اندازه الیاف بین کوکوپیت ها و البته پرتقاضا ترین آنهاست. کوکوپیت مدیوم در میانه اندازه الیاف دسته بندی می شود و کوکوپیت لانگ یا هارش بلندترین الیاف را دارد. معمولا کوکوپیت ها دارای آنالیز بوده و می توانید آن را از وارد کنندگان و یا تولید کنندگان درخواست کنید.
کوکوپیت معمولا همراه با پرلیت برای کشت های گلخانه ای مصرف می شود تا ضمن سبک تر کردن بستر، مصرف کوکوپیت نیز کاهش یابد.
کوکوپیت در دو حالت خشک و آب خورده
میزان افزایش حجم یک قالب کوکوپیت برای پر کردن سینی نشا

بستر کوکوپیت
2- پرلیت

پرلیت در واقع یک ماده سبک شبیه به پوکه معدنی، محصول انفعالات آتشفشانی و سیلیسی است. این سنگ معدنی بسار سبک و شکننده با وزن مخصوص اندک است. پرلیت می تواند به سادگی آب را از خود عبور داده و از آنجایی که دارای حفرات بسیار ریز و فراوان روی سطح خود است می تواند مقداری آب را در خود نگه دارد. این ماده نیز همانند کوکوپیت خنثی است و دانه بندی های متنوعی دارد . معمولا هرچه اندازه دانه ها کوچک تر باشد (شکری یا عدسی) عملکرد بهتری در کشت هیدروپونیک خواهد داشت. از پرلیت به تنهایی و یا مخلوط با سایر بسترها در آبکشت استفاده می شود.

پرلیت دانه درشت
استفاده از پرلیت در گرو بگ برای کشت هیدروپونیک گلخانه ای
این مقاله شما را بیشتر راهنمایی میکند
بهترین ترکیب رشد سریع گیاهان و درختان + کودهای رشدی

پرلیت
3- ورمیکولیت

ورمیکولیت نیز یک سنگ معدنی است که بعد از خرد شدن و تبدیل شدن به ذرات ریز تر می تواند به عنان یک بستر مناسب برای کشت هیدروپونیک استفاده شود. این سنگ سنگین تر از پرلیت است و جذب آب کمتری نیز دارد که دلیل آن صاف صیقلی تر بودن سطح آن نسبت به پرلیت است. از طرفی این بستر گران قیمت تر از پرلیت بوده و بنابراین خواهان زیادی در کشت های هیدوپونیک ندارد اما از سو دیگر یک عامل حمل کننده مواد شیمیایی نظیر کودها و سموم می باشد.

ورمیکولیت4- ضایعات پوست درختان مختلف

گیاهان مختلفی در بخش خارجی تنه تولید بافت چوب پنبه ای می کنند که پس از فراوری و استریل کردن آن می توان از آنها به عنوان یک بستر کشت مناسب در سیستم های هیدروپونیک استفاده کرد. از آنجایی که این دسته شباهت فراوانی به کوکوپیت دارد و همچنین ممکن است دسترسی به آنها سخت تر از کوکوپیت باشد، معمولا توسط گلخانه داران انتخاب نمی شوند اما به عقیده برخی گلخانه داران این بسترها می توانند در قیمت های پایین تر همان خواص کوکوپیت را داشته باشند.

پوست درختان5- ماسه بادی

ماسه شسته شده یا ماسه بادی یکی دیگر از این بستر هاست. با اینکه ماسه بادی اکثر خصوصیات بستر کشت هیدروپونیک را دارد اما به دلیل سنگینی زیاد و تهویه کمتر؛ چندان مورد استقبال نیستند. نکته مهم در استفاده از ماسه بادی توجه ویژه به شسته شوی آن قبل از مصرف است. ماسه هایی که از دریا و یا رودخانه جمع آوری می شوند استریل نبوده و شوری بالایی نیز دارند. که بایستی قبل از مصرف حذف شود.

6- انواع هیدروژل و سوپرجاذب ها

این دسته ار بستر های کشت از مواد شیمیایی و معمولا پلیمری به صورت مصنوعی ایجاد شده اند گرچه برخی هیدروژل ها با استفاده از عوامل ژل سازی طبیعی مانند ژلاتین ساخته می شوند. این دسته از بسترها درواقع موادی هستند که آب را در خود جذب و حبس می کنند و ایجاد یک محیط ژله ای در اطراف ریشه کرده که دائما به آن آب می رساند.

هیدروژل مملو از آب
هیدروژل ها بر اثر دریافت آب متورم می شوند و می توانند آب را به تدریج در محیط آزاد کنند

سوپرجادب و هیدروژل
7- پشم سنگ یا راک وول

این بستر یکی از جدیدترین و رو به رشد ترین بسترهای مورد استفاده در کشت هیدروپونیک است. پشم سنگ در واقع محصولی است که از ذوب کردن سنگهای معدنی و رشته رشته کردن آنها حاصل می شود. این بستر ارزان، فاقد بیماری و آفت و نگه دارنده خوبی برای آب و مواد غذایی اطراف ریشه است. پشم سنگ پس از قالب گیری برای گشت نشاء و یا محصول مورد استفاده قرار می گیرد.

پشم سنگ rock woolکدام یک از این بسترها برای سیستم هیدروپونیک بهتر است؟

جوابی برای این سوال نیست. چون تمام شرایط یک گلخانه از نظر اقتصادی و علمی بایستی تحت نظر قرار بگیرد و سپس در این مورد تصمیم گیری شود. سیستم آبیاری و تزریق کود در گلخانه ها و میزان دسترسی به منابع آبی، طراحی سیستم زهکشی و نوع گیاه کاشته شده عواملی است که می تواند نوع بستر کشت را تعیین کند . چیزی که مشخص است در حال حاضر (زمان نگارش این متن)، بستر کوکوپیت و پرلیت به نسبت مساوی از همه بسترهای موجود اقتصادی تر و در دسترس تر است اما این موضوع دلیل بر درستی انتخاب این بستر نیست و تمامی عوامل بالا بایستی در یک طرح گلخانه بررسی و اعمال شوند.

آیا از بسترهای کشت می توان دوباره استفاده کرد؟

استفاده مجدد از بستر کشت کاملاً امکان پذیر است البته توجه به دو نکته هم ضروری است. اول اینکه بستر کشت دست دوم بایستی قبل از مصرف مجدد شسته شود تا بقایای کود و سم و شوری آن از بین برود و دوم اینکه این بستر بایستی به خوبی ضد عفونی و عاری از بیماری، آفت و علف هرز شود. از آنجایی که بستر های کشت فقط محیطی برای دویدن و رویش ریشه ها هستند پس طی یک فصل زراعی چیزی از آنها کم نمی شود. معمولا هزینه گندزدایی و از شستشوی بستر به حدی بالاست که جایگزین کردن آن با بستر جدید به صرفه تر خواهد بود.

جمع بندی

بسترهای مختلف کشت هیدروپونیک با اینکه در ظاهر تفاوت های فراوانی با هم دارند اما در عمل کار یکسانی کرده و خواص مشابهی نیز دارند. با بررسی تمام عوامل دخیل در کشت گلخانه ای شامل سازه، تجهیزات و نوع کشت می توان به بهترین بستر برای کشت گلخانه ای خود برسید. در این راه تیم مرسین کشت یاری دهنده شما خواهد بود. ما با کارشناسان و مشاوران خود در بخش گلخانه شما را در این راه همیاری می کنیم.

5 ratings3.8/5

ضدعفونی و سمپاشی گلخانه قبل از کشت

مقدمه

گلخانه داران و تولید کنندگان محصولات گلخانه ای اغلب نگران هزینه های مدیریت آفات و عوامل بیماری زا هستند. بهداشت و ضدعفونی مناسب گلخانه یکی از اصلی ترین موارد در کاهش هزینه های کنترل آفات و بیماری ها و بهبود رشد گیاه است.
وقت و هزینه برای بهداشت و ضدعفونی کردن گلخانه بسیار کمتر از هزینه های مکرر برای کاربرد سموم دفع آفات و بیماری هاست و در نتیجه کاهش ضرر و زیان محصولات را به همراه دارد. البته در نگاه اول ممکن است فوراً متوجه مزایای آن نشوید، اما ضدعفونی کردن گلخانه با برنامه ریزی و طولانی مدت باعث صرفه جویی در هزینه و وقت شما خواهد شود.
در این مقاله در مورد روش های کلی حفظ یک گلخانه تمیز و سودآور بحث می کنیم.

برخی از تولیدکنندگان برای ضدعفونی و تمیز کردن گلخانه از بقایای فصل قبلی کشت، تا فصل جدید کشت منتظر می مانند. بهتر است در اسرع وقت تمیزکاری انجام شود تا محل های زمستان گذران برای آفات از بین بروند و جمعیت آن ها قبل از فصل کشت کاهش یابد. پیشگیری از آفات بسیار آسان تر از کنترل آن هاست.

برای ضدعفونی گلخانه در ابتدا به مدیریت گلخانه نیاز هست چرا که حشرات و عوامل بیماری زا در همه جا وجود دارند و ممکن است به راحتی وارد گلخانه ها شوند. در طی رشد یک محصول، جلبک ها در سطوح مرطوب تجمع یافته و پناهگاه قارچ ها و حشرات می شوند. همین طور شناسایی آفات و عوامل بیماری زا، مشکلات و درک آنچه می توان انجام داد تا حضور آن ها در گلخانه کاهش یابد هم بسیار مهم هست. همچنین شناخت محل تجمع آنها مانند کف و نیمکت ها و سکوهای کار، علف های هرز، ابزارآلات، ظروف و سایر تجهیزات، زباله ها، لباس های کار و گیاهان جدیدی که برای کشت جدید وارد گلخانه می شوند، نقش دارند.


کف و سکوها

کف گلخانه منبع اصلی آفات و بیماری هاست که می توانند به راحتی برای مدت طولانی در خاک و بقایا زنده بمانند مانده و به راحتی بسیاری از این عوامل توسط آبیاری و تماس ریشه ها با خاک به گیاهان رشد داده شده منتقل شوند.
در صورت امکان، اطمینان حاصل کنید که کف گلخانه حاوی خاک یا بقایای گیاهان نباشد. کف بتنی یا سنگریزه ترجیح داده می شود. کف با ورقه های پلاستیکی نیز مفید است ولی باید مرتباً تغییر داده شود. باید تمرکز تولید کننده بر جلوگیری ورود آفات و عوامل بیماری زا باشد. همچنین از بین بردن بلافاصله علف های هرز از کف گلخانه و خارج کردن آن ها و شستشوی مرتب زمین گلخانه نیز توصیه می شود. بذرها را در مکانی جدا از گلخانه اصلی کشت و نشا کنید.استفاده از سکوهای بلند راهی آسان برای کاهش آلودگی از کف گلخانه است. گرچه ممکن است گران تر باشند ولی راحت تر تمیز می شوند از نیمکت های چوبی نیز می توان استفاده کرد اما تمیز کردن چوب به سختی انجام می شود و عوامل بیماری زا را در خود به راحتی جای می دهد.
برای ضدعفونی، آب به تنهایی کافی نیست به خاطر همین می توانید از مواد شیمیایی مانند آب ژاول یا همان مایع سفید کننده 6 تا 10 درصد (روی فلزات خورندگی دارد)، محصولات حاوی آمونیوم کواترنر، متیل بروماید و آب اکسیژنه استفاده کنید که به طور موثری باکتری ها، قارچ ها و جلبک ها را از بین می برند. دی اکسید کلر محصول دیگری است که به طور موثری سطوح را تمیز می کند، دی اکسید کلر و یا کلروپیکرین (گاز اشک آور) نیز سموم گازی هستند، بنابراین می توانند به تمام منافذ وارد شده و ضدعفونی را انجام دهد. همچنین اسید سولفوریک برای از بین بردن رسوبات جلبک ها، خاک و آب بسیار مناسب است. پراستیک اسید (معروف به پرسیدین) نیز یکی از ضدعفونی کننده های مناسب و بیوساید(زنده کش) برای گلخانه ها است.
برای ضدعفونی از بالا و سقف گلخانه شروع کنید و به سمت پایین حرکت کنید و تمام دیوارها و ساختارهای داخلی (برآمدگی های پنجره، لوله ها و اتصالات) را تمیز کنید. (همیشه از وسایل محافظتی مناسب استفاده کنید و هنگام استفاده از هرگونه مواد ضدعفونی کننده، برچسب محصول را ببینید).


علف های هرز

منبع دیگر عوامل بیماری زا و آفات هستند علف های هرز در داخل و خارج از گلخانه رشد می کنند و که می تواند بیماری ها و حشرات را در خود جای دهند. علف های هرز ممکن است با دست حذف شوند ولی بسیاری از علف های هرز به سرعت رشد می کنند، بنابراین کنترل آنها دشوار است و فقط با روش های شیمیایی که ساده تر و موثرترند کنترل می شوند مانند استفاده از علف کش های گلایفوزیت، تری فلورالین و یا پاراکوات. برای کنترل علف های هرز خارج از از گلخانه هم بلافاصله اقدام کنید اما قبل از استفاده مطمئن باشید که دهانه های گلخانه بسته هستند و تا از آسیب رساندن به گیاهان داخل گلخانه جلوگیری کنید.

لباس های کار

مراقب باشید وقتی وارد گلخانه می شوید خاک و بقایایی به کفش و چکمه های شما چسبیده که می توانند منبع دیگری از عوامل بیماری زا و حشرات باشد. بدین منظور برای حذف آن ها برس و شیلنگ های پرفشار در خارج از ورودی گلخانه قرار دهید، همچنین می توانید مکانی ویژه ایجاد کنید که هنگام ورود به گلخانه کفش و چکمه را ضد عفونی می کند(حمام پا).

ابزارآلات، ظروف و سایر تجهیزات

به طور مرتب وسایل و تجهیزات را با آب و صابون تمیز کنید. اتانول (70 درصد) هم برای ضدعفونی کردن ابزارها بسیار موثر است و مانع از گسترش بسیاری از عوامل بیماری زای مهم گیاهی مانند ویروس ها و باکتری ها بین گیاهان می شوند. اگر درگذشته با بیماری هایی مانند فوزاریوم، پیتیوم و رایزوکتونیا مواجه بوده اید باید از گلدان ها، ظروف و بسترهای جدید استفاده کنید و هرگز بستر یا خاکی را که دارای این بیماری هاست در گلخانه ذخیره نکنید و دنبال ضدعفونی کردن آن هم نباشید چرا که هزینه هایش چندین برابر استفاده از خرید بستر جدید خواهد شد.

زباله ها

سطل های زباله می توانند عوامل بیماری زا و آفات را در خود جای دهند همیشه آن ها را از گلخانه دور نگه دارید. از بین بردن خاک و گیاه دور ریخته شده هم بسیار مهم است. سطل ها باید یک درب محکم داشته و خوب بسته شوند و آن ها را روزانه تخلیه و بعد کاملا تمیز و ضدعفونی کنید.

گیاهان جدید برای کشت

گیاهان جدید راه های بسیار مهمی برای ورود آفات به گلخانه شما هستند و محموله های گیاهی را که به نظر می رسد دارای آفات و علائم آسیب دیده هستند یا خیر، برگردانید و از کشت آنها خوداری کنید. کلیه پرسنل گلخانه را آموزش دهید تا بیماری و حشرات را تشخیص دهند. همچنین می توانید گیاهان یا بافت های مشکوک را برای مرسین کشت ارسال کنید تا آفت و بیماری های آن ها تحت نظر متخصصین ما در آزمایشگاه تشخیص داده شوند. پس از ضدعفونی کردن تمام گلخانه، تمام دریچه ها و درها را ببندید و اجازه دهید دمای گلخانه به مدت چند روز به دمای 45 درجه سانتی گراد برسد چرا که این دما می تواند به طور موثری جمعیت آفت و بیماری ها را کاهش دهد.

جمع بندی و نکات

گلخانه داران و تولید کنندگان محصولات گلخانه ای اغلب نگران هزینه های مدیریت آفات و عوامل بیماری زا هستند. این دستورالعمل ها باید با برنامه زمانبندی شده و با توجه به جزئیات انجام شوند و هنگامی که به طور موثر و مداوم استفاده شوند، مزایای آن ها مشهود خواهد شد. یک گلخانه تمیز منجر به گیاهان سالم، و گیاهان سالم منجر به تولیدکنندگانی شاد می شود.
1. سکوها، گلدان ها و سینی ها باید نو یا ضد عفونی شوند. سکوهای چوبی می توانند منبعی برای بیماری های پوسیدگی ریشه و آلودگی حشرات باشند. جلبک هایی که روی سطح چوب رشد می کنند، محیط
2. ایده آلی را برای قارچ های و حشرات هستند. عوامل بیماری زای گیاهی مانند پیتیوم می توانند درون چوب رشد کنند و گیاهان را آلوده سازند.
3. سکوها را ترجیحاً با متریال غیر متخلخل مانند ورق های فلزی یا بتن ایجاد کنید تا ضدعفونی بهتر صورت گیرد.
4. ایستگاه های شستشو برای شستن دست و پا را در ورودی هر گلخانه، ایجاد کنید.
5. به حیوانات اهلی و خانگی اجازه ورود به گلخانه را ندهید.
6. برای جلوگیری از آلودگی لوله های آبیاری آنها را در سطحی بالاتر از کف گلخانه تعبیه کنید.
7. بسترهای کشت را در یک منطقه تمیز و سر پوشیده نگه دارید.
8. از حمل مواد گیاهی به صورت باز در داخل گلخانه خودداری کنید.
9. از تجمع گلدان های کثیف، بسترهای کشت قدیمی یا بقایای گیاهی خودداری کنید.
10. اطمینان حاصل کنید که سطل های زباله در گلخانه به صورت دربسته پوشانده شده است تا حشرات و بیماری های قارچی به محصولات منتقل نشود.
11. علف های هرز داخل و خارج از محیط گلخانه را در اسرع وقت از بین ببرید.

نویسنده: دکترحسین گل افروز
دکتری تخصصی قارچ شناسی گیاهی
h.golafrouz@gmail.com
متخصص گیاهپزشکی، احداث و نگه داری باغ و فضای سبز

تفاوت نهال های پیوندی پایه رویشی و پایه بذری چیست؟

مقدمه

امروزه با افزایش روز افزون علوم باغبانی و ژنتیک گیاهی کیفیت نهال های مثمر از نظر مقدار باردهی و مقاومت به شرایط سخت و همچنین آفات و بیماری ها افزایش یافته و شاهد عرضه نهال هایی در بازار هستیم که نسبت به نهال های سنتی دارای راندمان بالاتری هستند.از جمله این درختان می توان به انواع درختان مثمر پیوندی اشاره کرد. در این مقاله قصد داریم خصوصیات نهال های پیوندی و انواع این درختان را بررسی نمائیم.


نهال پیوندی چیست؟

هر نهال و یا درخت پیوندی از دو بخش پایه و پیوندک تشکیل شده است. پایه یک درخت پیوندی در واقع بخش تحتانی و ریشه ای درخت به شمار می آید، در حالی که پیوندک شامل اندام هوایی، شاخه سار و اندام های بارده گیاه است که بر وری پایه پیوند شده است. بنابراین در درختان پیوندی میتوان خصوصیات دو یا چند درخت مختلف را به صورت همزمان در یک نهال داشته باشیم.

دلیل برتری درختان پیوندی چیست؟

عمل پیوند به ما این اجازه را می دهد تا از خصوصیات مناسب یک درخت با ریشه های خوب و درخت دیگر با باردهی مناسب به طور همزمان استفاده کنیم. معمولا در عمل پیوندزنی از پایه هایی استفاده می شود که دارای ریشه های عمیق، قوی ، مقاوم به آفات و بیماری ها ، جذب بالای مواد و خواص دیگری نظیر پا کوتاه کنندگی و مقاومت به خاک های نامناسب (شور، قلیایی، آهکی و …) استفاده می شود. در مقابل برای پیوندک مورد استفاده در پیوند نیز از درختانی بهره گرفته می شود که دارای گلدهی و باردهی مناسب، میوه های درشت و بازار پسند، مقاوم به آفات و بیماری ها و سرمای دیر رس بهاره باشند. مجموع این عوامل در نهایت منجر به تولید یک نهال پیوندی با کیفیت خواهد شد. در مقابل نهال های پیوندی، نهال های غیر پیوندی وجود دارد که یا به شکل بذری در بازار موجود هستند (یعنی حاصل از جوانه زنی بذر گیاه هستند) و یا ناشی از قلمه گیری و سایر روش های رشد رویشی هستند (خوابانیدن، استفاده از پاجوش و …). درختان غیر پیوندی خصوصیات ناشی از پیوند را نداشته و معمولا دارای نطه ضعف های فراوانی نسبت به نهال های پیوندی هستند.

مزایا و ویژگی های درختان پیوندی:

1-دارای مقاومت بالاتر به آفات و بیماری ها هستند
2-باردهی و کیفیت تولید بار بالاتری دارند
3-نسبت به شرایط سخت محیطی مقاومت بالاتری نشان می دهند
4-زود بازده تر هستند
5-عمر اقتصادی بالاتری دارند
6-جهت احداث باغ اقتصادی توجیه پذیر هستند
7-دارای تفرق ژنتیکی نیستند و بنابراین در یک باغ همزمان و یکدست میوه می دهند

انواع درختان پیوندی

بر اساس نوع پایه استفاده شده در نهال های پیوندی این درختان به دو دسته نهال های پیوندی پایه بذری و نهال های پیوندی پایه رویشی تقسیم بندی می شوند.
نهال های پایه بذری نهال هایی هستند که پایه استفاده شده از در آنها ناشی از جوانه زنی بذر یک گیاه است. در حالی که در نهال های پایه رویشی این پایه از روش های رویشی نظیر کشت بافت گیاهی، قلمه و یا سایر روش ها تولید شده است. از بین تمامی این روش ها پایه های رویشی کشت بافتی جدیدترین و قابل توجه ترین درختان هستند.
از منظر دیگر یک نهال پیوندی می تواند دارای یک یا چند پیوندک باشد. درختان دارای چند پیوندک نیز ممکن است بسته به نوع پایه خود یک یا چند رقم میوه را همزمان تولید نمایند (به طور مثال درخت مرکباتی که همزمان نارنج، پرتقال، بالنگ و نارنگی تولید میکند). این دسته از درختان معمولا درختان باغچه ای بوده و در باغات تجاری استفاده نمی شوند چرا که نگه داری این نوع درختان دشوار بوده و هزینه های باغداری را بالا میبرد.

درختان پیوندی با پایه بذری

این درختان معمولا دارای ریشه بسیار عمیق و عمودی هستند و نسبت به درختان پایه رویشی دیرتر بار میدهند. این درختان به درختان پیوندی سنتی نیز مشهور هستند. معمولا ارتفاع این دسته از درختان زیاد بوده و ممکن است به برخی آفات و بیماری ها مقاومت مناسبی داشته باشند. در انتخاب پایه بذری سعی می شود تا بذر گیاهانی انتخاب شود که مقواومت خوبی به شرایط سخت محیطی دارند و گاها از ارقام وحشی همان گیاهی استفاده می شود که قصد پیوند زدن روی پایه را داریم. به طور مثال اگر قصد تولید بادام رقم مامایی روی پایه بذری را داریم سعی میکنیم از پایه بادام تلخ که مقاومت و مصونیت نسبت به بسیاری از بیماری ها دارد استفاده نماییم.

درختان پیوندی با پایه رویشی

پایه این دسته از درختان همانطور که اشاره شد از روش های رویشی تولید می شود که معروف ترین و مدرن ترین آن روش کشت بافت است. در این روش یک سلوب و یا یک تکه کوچک از بافت گیاه جداسازی شده و در آزمایشگاه روی محیط کشت مخصوص پرورش داده می شود. پس از تشکیل پایه در آزمایشگاه و انتقال به زمین زراعی عمل پیوند روی این پایه انجام می شود. اما روش هایی مانند قلمه زدن و خوابانیدن نیز در این دسته برای تولید پایه به کار برده می شود. این دسته از نهال های پیوندی به دلیل ماهیت پایه خود معمولا دارای ریشه های سطحی تر و افشان هستند اما حجم این ریشه ها بیشتر از پایه های بذری است. این نهال ها معمولا پاکوتاه بوده و تمرکز تولیدی آنها بر روی تولید میوه به جای شاخسار است. همچنین عمر اقتصادی و مقاومت این پایه ها به آفات، بیماری ها و شرایط نامناسب خاک نیز به شدت بالاتر است.

ویژگی ها و مزیت های نهال پایه رویشی کشت بافت نسبت به نهال های پایه بذری

1-سرعت باردهی بیشتر به طوری که در بسیاری موارد در سال سوم شروع به باردهی اقتصادی می کنند.
2-مقاومت بالاتر به خاک های نامناسب، شور،آهکی، قلیایی و رسی.
3-میزان تولید میوه بالاتر در واحد هکتار.
4-عمر اقتصادی بالاتر درخت.
5-امکان احداث باغات متراکم که سبب افزایش بهره وری از منابع آبی و زمین ها می شود.
6- مقاومت به کم آبی و نیاز آبی به مراتب کمتر (به دلیل وجود ریشه های سطحی).
7-مقاومت به سرمای دیررس بهاره و حفاظت از شکوفه های ایجاد شده توسط درخت.
8- ارتفاع کمتر نسبت به پایه های بذری و در نتیجه کاهش مصرف نهاده های کشاورزی و سهولت برداشت میوه ها.
9- سهولت انجام عملیات پیوند به دلیل پوست دهی بهتر و بیشتر.


نتیجه گیری

از بین موارد ذکر شده در مقاله بی شک درختان پیوندی پایه رویشی حاصل از کشت بافت بهترین و اقتصادی ترین گزینه برای احداث باغ به شمار می آیند. این درختان گرچه قیمت های بالاتری در بازار دارند اما با توجه به خصوصیات آنها می توان هزینه های انجام شده را در سال های ابتدایی پس از کشت جبران نمود. استفاده از پایه های کشت بافتی همچنین سبب کاهش هزینه های باغداری خواهد شد که آن نیز به نوبه خود جبران کننده هزینه های اولیه است. در صورتی که شما عزیزان به دنبال مشاوره جهت احداث باغات متراکم و نوین و یا احداث باغ با درختان میوه پیوندی پایه رویشی هستید با کارشناسان مرسین کشت تماس حاصل فرمائید. ما شمارا کمک خواهیم کرد که بدون هدر رفت هزینه و وقت و با توجه به نوع زمین و منطقه بهترین درخت و نیز پرسودترین محصول را کشت و استفاده نمایید.




		

آیا پایه های رویشی عمر بیشتری دارند؟

بله اکثر پایه های رویشی نسبت به پایه های بذری عمر اقتصادی بالاتری به درخت می دهند

گلابی پایه رویشی خریداری کرده ام. از سال چندم بار می دهد؟

بسته به رقم پیوند شده از سال دوم تا سوم بعد از پیوند انتظار باردهی وجود دارد

آیا پایه های رویشی بیشتر به آبیاری نیاز دارند؟

در سه سال اول کاشت به دلیل سطحی بودن ریشه ها بله اندکی نیاز آبی بالاتر است اما در درختان مسن تر نیاز آبی کمتر می شود

چرا گفته می شود که پایه های رویشی آفتابسوختگی بالاتری دارند؟

این درختان کوتاه قد و با شاخسار کمتری نسبت به پایه های بذری هستند بنابراین تنها در سالهای ابتدایی ممکن است اندکی به آفتابسوختگی حساس باشند. با استفاده از رنگ تنه این مشکل حل می شود

آیا این مقاله برای شما مفید بود؟ با کلیک روی ستاره به آن امتیاز دهید!

(بالاترین امتیاز ستاره از سمت چپ)

141 ratings4.1/5
خانهمقالاتفروشگاهمشاوره
0