گزارش بازدید باغ سیب کشت و صنعت زرین خوشه – شهریار (باغستان)

در خرداد ماه سال 1401 به درخواست کشت و صنعت زرین خوشه از مجموعه مرسین کشت مبنی بر شرایط نامناسب و خشکیدگی درختان میوه باغ سیب این مجموعه واقع در باغستان شهریار  به مساحت 3 هکتار بازدید صورت گرفت. در بازدید میدانی صورت گرفته توسط کارشناس گیاهپزشک مجموعه مرسین کشت از باغ سیب شامل رقم سیب گلاب کهنز، علائم خشک شدن برخی از شاخه ها و آفت زدگی این شاخه ها بصورت وسیع و پراکنده در باغ مشاهده گردید. با توجه به علائم مشاهده شده عامل اصلی خشک شدن شاخه های درختان سیب بیماری قارچی سرخشگیدگی ناتراسیا می باشد، که با توجه به گرم شدن شرایط آب و هوایی در منطقه، شدت آلودگی به این بیماری افزایش یافته و درختان میوه از جمله سیب و گردو به این بیماری حساس می باشند. در ادامه توسعه بیمار، شاخه های ضعیف شده یا خشک شده در اثر این بیماری توسط آفت های چوب خوار مورد حمله قرار گرفته که بصورت سوراخ های ریزی در روی شاخه های خشک شده قابل مشاهده می باشد. از سوی دیگر باغ به دلیل عدم رعایت بهداشت زراعی مملو از انواع علف هرز می باشد که بایستی در اسرع وقت اقدامات لازم برای حذف علف هرز مورد توجه قرار گیرد. همچنین درختان سیب این باغ سن بالایی دارند و از نظر تغذیه ای ضعیف هستند و برای آلود شدن به انواع بیماریهای گیاهی بخصوص این بیماری قارچی مهاجم مستعد می باشند.

قبل از بیان توصیه لازم برای کنترل این بیماری در باغ سیب، با توجه به سن بالای درختان سیب و غیر اقتصادی بودن باردهی براساس سن آنها پیشنهاد می شود اقدامات لازم برای جایگزینی درختان مسن با نهال های اصلاح شده و سازگار با شرایط آب و هوای منطقه مورد توجه قرار گیرد. با توجه به اینکه برای درمان این بیماری قارچی هنوز روش علمی ارائه نشده بهترین روش کنترل این بیماری، پیشگیری و جلوگیری از توسعه آن در باغ می باشد. بهترین روش برای کنترل این بیماری هرس شاخه های آلوده حدود 10 تا 15 سانت پایین تر از محل خشکیدگی و تیمار محل هرس با چسب هرس می باشد. سپس برای جلوگیری از توسعه بیماری توصیه می شود در فصل زراعی هر دو ماه یکبار درختان سیب با سمومی محافظتی مانند اکسی کلر مس (3 در هزار)، تیوفانات متیل (2 در هزار) و یا کاپتان (2 در هزار) سمپاشی صورت گیرد. در ضمن برای کنترل آفات چوب خوار توصیه می شود  از سمومی مانند مالاتیون (2 در هزار) یا فن والریت ( 1 در هزار ) جهت سمپاشی استفاده گردد. همچنین برای تقویت درختان میوه بایستی از برنامه غذایی کامل برای تقویت بیشتر درختان در برابر بیماری و برای جلوگیری از بروز تنش های محیطی از جمله  تنش های آبی درختان بصورت منظم و به مقدار نیاز آبیاری شوند.